1. เงินได้พึงประเมินประเภทที่ (6) ได้แก่ เงินได้จากวิชาชีพอิสระ คือ วิชากฎหมาย การประกอบโรคศิลป วิศวกรรม สถาปัตยกรรม การบัญชี ประณีตศิลปกรรม หรือวิชาชีพอิสระอื่น ซึ่งจะได้มีพระราชกฤษฎีกากำหนดชนิดไว้

ข้อสังเกต:
กรณีระหว่างแพทย์แผนไทยที่รักษา กับสัตวแพทย์ อย่างไหนจึงจะถือเป็นเงินได้พึงประเมินประเภทที่ (6)
ตอบ สัตวแพทย์ไม่ใช่ (6) เนื่องจากใช้คำว่า “การประกอบโรคศิลป์” ซึ่งเป็นการกระทำต่อเนื้อตัวมนุษย์เท่านั้น ดังนั้น แพทย์แผนไทยเป็นการประกอบโรคศิลป์

2. เงินได้พึงประเมินประเภทที่ (7) ได้แก่ เงินได้จากการรับเหมาที่ผู้รับเหมาต้องลงทุนด้วยการจัดหาสัมภาระในส่วนสำคัญนอกจากเครื่องมือ

3. เงินได้พึงประเมินประเภทที่ (8) ได้แก่ เงินได้จากการธุรกิจ การพาณิชย์ การเกษตร การอุตสาหกรรม การขนส่ง หรือการอื่นนอกจากที่ระบุไว้ใน (1) ถึง (7) แล้ว

ข้อสังเกต:
เงินได้จากพาณิชยกรรม หรืออื่นๆ ให้พิจารณาว่า มีการลงทุนขนาดใหญ่และมีค่าใช้จ่ายสูงเป็นลักษณะเป็นธุรกิจเต็มรูปแบบหรือไม่ โดยจุดตัดระหว่าง 40 (2) และ 40 (8) คือ 40 (2) จะไม่มีรูปแบบเป็นพาณิชยกรรมเต็มตัว เช่น การจ้างทำของจะมีลักษณะที่คล้ายกัน แต่ 40 (8) จะต้องมีการลงทุนมากกว่า

ตัวอย่าง:
นางแดงหย่าขาดจากสามีและลาออกจากงาน โดยออกมารับทำปิ่นโตภายในหมู่บ้าน ถามว่าเงินได้จากการรับทำปิ่นโตภายในหมู่บ้าน (ที่บางวัน ก็ไม่กิน) ถือเป็นเงินได้วงเล็บใด
ตอบ เป็น 40 (2) เนื่องจากยังทำไม่เป็นล่ำเป็นสัน เว้นเสียแต่ว่า นางแดงมีกิจการที่ดีมาก มีการ delivery ส่งทั่วกรุงเทพ แสดงว่ามีการลงทุนเป็นธุรกิจเต็มรูป จึงจะถือเป็น 40 (8)